Borówka wysoka, amerykańska pochodzi z Ameryki Północnej, tam występuje w stanie dzikim ponad 20 gatunków.

Już w czasach kolonizacji, gdy Europejczycy przybywali na tereny Ameryki Północnej, Indianie korzystali z dobrodziejstw tych niebieskich owoców.
Spożywali je nie tylko w stanie świeżym,ale również suszyli aby zrobić zapasy były na cały rok. Wierzyli że Wielki Duch zesłał te gwieździste jagody po to, żeby dzieci nie głodowały w trudnych okresach kiedy brakowało im żywności. Suszone i zmielone owoce wykorzystywali do konserwowania mięs, a herbata z jagód pomagała w leczeniu kaszlu, natomiast herbata z korzeni krzewów była stosowana jako środek zwiotczający podczas porodu, wczesne książki medyczne wskazują, że taka właśnie herbata była używana również przez żony osadników podczas porodu.

Pod koniec XIX wieku wraz z rozwojem miast zaczęło brakować borówek, czyniono próby przesadzania roślin ze stanowisk naturalnych na farmy, ale bez większych sukcesów.
Dopiero na początku XX wieku botanik dr. Frederick Coville nawiązał współpracę z Elizabeth White córką rolnika ze stanu New Jersey. Po pierwszych latach badań i obserwacji zauważyli że rośliny przesadzone w leśną, kwaśną ziemię rosną zdecydowanie lepiej niż te sadzone z żyzną, ogrodniczą. Przystąpiono do wyselekcjonowania odmian i opracowaniu metod rozmnażania.

Tym sposobem na początku lat 30-tych XX-go wieku, borówka stała się rośliną sadowniczą, powierzchnia jej uprawy w 1930 roku wynosiła 81 ha, natomiast w roku 1965 było to już 8100 ha, czyli w ciągu 35 lat wzrosła stukrotnie!

W Europie pierwsze krzewy posadzona w 1923 roku w Holandii, w 1928 w Niemczech. Holendrzy zorganizowali pierwszą w Europie giełdę jagód borówki wysokiej.

W Polsce pierwsze próby uprawy podjęto w trzeciej dekadzie ubiegłego stulecia jednak bez większych sukcesów.
W 1970 roku, dr Kazimierz Pliszka założył pierwsze doświadczenia odmianowe na Ursynowie, oraz rozpoczął badania nad rozmnażaniem borówki. Następnie w 1975 z inicjatywy prof. Aleksandra Rejmana powstało Pole Doświadczalne Borówek Uprawnych w Błoniach k.Prażmowa. W tym też roku dr. Pliszka został kierownikiem tego pola doświadczalnego, zorganizował też tzw. Dzień Borówkowy, który propagował uprawę tej rośliny i przyciągał jej entuzjastów.
Dr. Kazimierz Pliszka dzięki zapałowi i zaangażowaniu w krzewieniu wiedzy o uprawie borówki zasłużył na miano "borówkowego króla".

Duże też zasługi w propagowaniu uprawy borówki ma Katedra Sadownictwa SGGW w Warszawie, a także pierwsi fascynaci i producenci. 
Obecnie Polska jest liderem w produkcji borówki w Europie, powierzchnia uprawy, według Stowarzyszenia Producentów Borówki Amerykańskiej może już sięgać 4000 ha.

 
źródła:

www.blueberrycouncil.org,
www.whitesbog.org, www.wildblueberries.net, borowkawysoka.blogspot.com
Kazimierz Smolarz "Borówka i żurawina, zasady racjonalnej produkcji"
Hortpress, Warszawa 2009 "Przyrodnicze uwarunkowania uprawy borówki
wysokiej" Hortpress, Warszawa 2013

fot:http://www.whitesbog.org