Pustułka (Falco tinnunculus) jest niewielkim sokołem, wielkością zbliżony do gołębia. Ptak ten ma smukłą sylwetkę wąskie skrzydła i długi ogon.
Samiec jest mniejszy od samicy, ma jasnoszarą głowę i ogon, z czarną, szeroką przepaską i jasnym paskiem na końcu. Grzbiet ma rdzawoczerwony z ciemnymi plamkami, a spód ciała jasny, z gęstymi ciemnymi plamkami.
Samica i ptaki młode, głowę i grzbiet ma jasnobrązową z ciemnobrązowymi podłużnymi prążkami, spód ciała jasny również z prążkami, ogon brązowy poprzecznie prążkowany.
Siedlisko
Zadrzewienia śródpolne, brzegi lasów sąsiadujących z łąkami i polami.
Bardzo często zakładają gniazda na terenach zurbanizowanych.
Niechętnie osiedlają się pośród monotonnych całkowicie zagospodarowanych pól.
Wykorzystują gniazda innych ptaków, a także otwory w ścianach wysokich budynki, wieże kościołów.
Pokarm
Pustułka poluje przeważnie na gryzonie- myszy, nornice, rzadziej ptaki czy większe owady.
Podczas polowania bardzo często w charakterystyczny sposób zawisa w powietrzu.
Znaczenie w rolnictwie
Z racji tego, że głównym ich pokarmem są gryzonie, które są poważnymi szkodnikami upraw rolnych, dlatego też znaczenie tego sokoła w rolnictwie jest duże. Z racji tego że jest to mały sokół zmniejsza presję małych ptaków które zjadają owoce w sadach czereśniowych czy na plantacjach borówki. W miastach natomiast mogą one ograniczać zbyt wysoką populację gołębi miejskich.
Rolnicy powinni zrozumieć, że takie ptaki jak pustułka, myszołów są ich sprzymierzeńcami i warto prowadzić aktywną ochronę tych ptaków poprzez wieszanie budek lęgowych i tworzenie korzystnych warunków siedliskowych.
Pustułki pozostają pod ścisłą ochroną gatunkową.
Aktywną ochronę pustułki prowadzi m.in. T.P. Bocian.
źródła: "Pustułka" Paweł Śliwa, Łukasz Rejt - Wydawnictwo Klubu Przyrodników - Świebodzin 2006
"Ptaki Polski" Jan Sokołowski - Wydawnictwa szkolne i pedagogiczne - Warszawa 1988