Pustułka (Falco tinnunculus) jest niewielkim sokołem, wielkością zbliżony do gołębia. Ptak ten ma smukłą sylwetkę  wąskie skrzydła i długi ogon.

Samiec jest mniejszy od samicy, ma jasnoszarą głowę i ogon, z czarną, szeroką przepaską i jasnym paskiem na końcu. Grzbiet ma rdzawoczerwony z ciemnymi plamkami, a spód ciała jasny, z gęstymi ciemnymi plamkami.

Samica i ptaki młode, głowę i grzbiet ma jasnobrązową  z ciemnobrązowymi podłużnymi prążkami,  spód ciała jasny również z prążkami, ogon brązowy poprzecznie prążkowany.

 Siedlisko

Zadrzewienia śródpolne, brzegi lasów sąsiadujących z łąkami i polami.

Bardzo często zakładają gniazda na terenach zurbanizowanych.

Niechętnie osiedlają się pośród monotonnych całkowicie zagospodarowanych pól.

Wykorzystują gniazda innych ptaków, a także otwory w ścianach wysokich budynki, wieże kościołów.

 Pokarm

Pustułka poluje  przeważnie na gryzonie- myszy, nornice, rzadziej ptaki czy większe owady.

Podczas polowania bardzo często w charakterystyczny sposób zawisa w powietrzu.

 Znaczenie w rolnictwie

Z racji tego, że głównym ich pokarmem są gryzonie, które są poważnymi szkodnikami upraw rolnych, dlatego też znaczenie tego sokoła w rolnictwie jest duże. Z racji tego że jest to mały sokół zmniejsza presję małych ptaków które zjadają owoce w sadach czereśniowych czy na plantacjach borówki. W miastach natomiast mogą one ograniczać  zbyt wysoką populację gołębi miejskich.

Rolnicy powinni zrozumieć, że takie ptaki jak pustułka, myszołów są ich sprzymierzeńcami i warto prowadzić aktywną ochronę tych ptaków poprzez wieszanie budek lęgowych i tworzenie korzystnych warunków siedliskowych.

Pustułki pozostają pod ścisłą ochroną gatunkową.

Aktywną ochronę pustułki prowadzi m.in. T.P. Bocian.

 

źródła: "Pustułka" Paweł Śliwa, Łukasz Rejt - Wydawnictwo Klubu Przyrodników - Świebodzin 2006

           "Ptaki  Polski"  Jan Sokołowski - Wydawnictwa szkolne i pedagogiczne - Warszawa 1988